Dag 21 - San Francisco

Dag 21 – San Francisco.

Goed bed, lekker geslapen en zoals altijd vroeg wakker en eruit willen om van de dag te genieten. Op de motelkamer ontbeten, kopje thee erbij, spullen bij elkaar en wegwezen. Maar oeps, wat is dat nou, als ik de motelkamer opendoe merk ik dat het regent…………… dat was niet ingecalculeerd !

Ik merkte gisteren bij aankomst wel dat het kouder was hier, zo’n 18 graden en totaal bewolkt, maar aan regen zou ik niet gedacht hebben. Tot nu heb ik een maal op de camping een bewolkte lucht gehad maar er is geen regen gevallen en alle andere dagen waren of stralend blauw of af en toe wat witte wolken, prettig omdat die voor een beetje schaduw zorgden tijdens bloedhete dagen. Maar regen ? Dat kan ik niet gebruiken.

Bedoeling was vandaag met een fiets over de Golden Gate bridge te fietsen, nou dat ga ik echt niet in de regen doen. Ik check even het weerbericht voor vandaag en zie dat het vandaag hele dag kans op regen is en morgen nog wel bewolkt, maar minder regen. Dus ik gooi mijn twee dagen San Fransisco om. Als het morgen redelijk weer is ga ik morgen fietsen.

Lopend naar het treinstation, weet al waar dat is, heb ik gisteravond al gevonden en dan ga ik met de trein van Oakland naar San Fransisco, is klein kwartiertje. Het is eigenlijk soort metro want rijdt ook veel ondergrond, sowieso de oversteek van het water van Oakland naar SF. Als de trein vertrekt zie ik gelijk na het treinstation (dus niet zo ver van mijn motel af) een zwerverskampement onder de snelweg. Tientallen tentjes en ontzettend veel afval en rommel. Het zijn geen tentjes, maar zeildoeken die ergens aan vast gemaakt zijn. Erg veel zwervers die daar rondlopen of nog liggen te slapen. De trein rijdt er vlak langs en het is net of je naar een film kijkt als je daar uit het raam kijkt. Ik bedenk dat ik voor donker terug in het motel wil zijn en niet in het donker vanaf dit metrostation naar mijn motel wil lopen. In SF aangekomen rijdt ik verder met de tram. Deze trams zijn ook een soort van toeristische attractie, zien ouderwets uit en hebben allerlei felle kleuren. Kosten van een tramritje van 90 minuten met zo vaak overstappen als je wilt is voor 65plussers slechts $1,25 en je kunt (gepast) in de tram bij de chauffeur betalen, gemakkelijk en goedkoop. Lang leve de 65 jarige leeftijd !

Ik ga naar Fisherman’s Warf, Pier 39. Dat lijkt een beetje op de Pier bij Santa Monica in Los Angeles. Heel veel winkeltjes en eethuisjes en veel slenterende toeristen. Het regent nog steeds, niet dat het met bakken naar beneden komt, maar het miezert en het blijft de hele dag miezeren. Ik heb gelukkig een regenjas bij me, die is niet uit de koffer geweest sinds aankomst in USA en nu ben ik er blij mee. Door de regen zijn er denk ik ook wat minder toeristen, dat vind ik wel prettig.

Ik ga kijken waar ik morgen eventueel de fiets kan ophalen en slenter vervolgens wat langs de pieren. Er is een ontzettend leuk museum (Mechanische spellen) met allerlei antieke speelautomaten, variërend van geesten die je voor 0,25$ de toekomst voorspellen (na handoplegging krijg je een kaartje uit de machine waarop je toekomst staat), machines die meten hoe het staat met je gezondheid en/of je sexappeal tot ouderwetse pack-man speeltoestellen en de wat moderne flipperkasten. Te veel om op te noemen, erg leuk om daar een uurtje door te brengen. Af en toe probeer ik een machine uit of ik kijk bij anderen als die ergens geld ingooien. Voor een paar keer 0,25$ kun je een hoop lol hebben.

Ik probeer ook elke dag een geocache te doen en hier in Fischerman's Warf zijn er ook genoeg, ik zoek naar een iets grotere cache in de buurt van bloembakken en perken en zie achter een bankje half in de struiken een grote zwarte box, precies het formaat wat ik verwachtte. Dus ik pak die op haal hem achter de bank vandaag en keer hem om.....awwww, getsie en gooi hem gelijk weer terug de struiken in, het was een rattenval.....

Ik bezoek ook nog een museum van W.O. II die met name gericht is op een bepaalde onderzeeër die tijdens de W.O. II was ingezet.

Vlakbij pier 39 liggen een aantal vlonders in het water en dat is het domein van de zeehonden. Er liggen er ontzettend veel op en het is een geblaf vanjewelste. Erg leuk om daar een tijdje naar te kijken. De meesten liggen te rusten maar er zijn op elke vlonder wel een of twee die andere zeehonden aanstoten en aanblaffen en daarna een partijtje kibbelen totdat een van de twee in het water valt. Ook prachtig om te zien hoe sierlijk en gemakkelijk die zeehonden vanuit het water weer op de vlonders springen. Het zijn logge lichamen en de vlonders steken best hoog boven het wateroppervlak uit, maar hop en ze zijn uit het water en op de vlonder.

Er zijn hier ontzettend veel vis-eettentjes. Een lange rij kraampjes waar mensen zowel aan de voor- als aan de achterkant staande hun bestelde vis opeten. Ik wil eigenlijk ook wel, die reuze garnalen zien er heerlijk uit, maar het is er zo druk en je staat half in de regendrup, dat ik ervan afzie. Ik heb meer zin om ergens droog zittend wat te eten. Het zijn uiteindelijk geen grote garnalen geworden maar een grote uitgeholde broodbol met daarin een soort garnalencocktail. Zag ook heerlijk uit, maar de cocktail op zich smaakte beetje flauw.

Om de regen een beetje te ontlopen ben ik op cruise gegaan. Sja, zo noemen ze dat daar. Hier zouden we zeggen dat ik de rondvaartboot genomen heb. Ik heb geprobeerd de mensen te tellen, zo’n 25-30 toeristen gingen met mij mee, dus we hadden ontzettend veel ruimte op die boot en overal goede plek voor het maken van foto’s (konden er een paar honderd mee). Anderhalf uur durend, eerst langs de zeehonden dan naar de Golden Gate Bridge, er onderdoor , dan keren en weer er onderdoor terug, dan een rondje om het gevangeniseiland Alcatraz en vervolgens naar de brug die met Oakland verbindt, daar ook onderdoor en dan terug naar het beginpunt. Het is jammer van de weersomstandigheden, regen ipv lekker zonnetje waardoor je steeds naar binnen gaat en niet buiten op het dek blijft en door de regen hangt er overal een soort mist(regen)waas en blijft het een beetje een troosteloze blik. Natuurlijk toch foto’s gemaakt, soms zelfs wel mooi met die mistwolken zo laag op de bergen.

Vlakbij en onder de bruggen was er een deining die het schip echt deed schommelen en je moest je constant met een hand aan een reling vasthouden om niet om te vallen. Dan houd je dus nog maar een hand over om foto’s te maken. Dat lukt niet. Datzelfde probleem hadden de andere toeristen ook. Er waren er niet veel buiten op het voordek, maar wat er stond heeft wat afgelachen om eigen en andermans onhandigheid om overeind te blijven en toch een foto proberen te maken.

Bij Alcatraz kregen we erg veel (duidelijke) informatie over het eiland, vond ik erg interessant.

Na de cruise weer met het gekleurde trammetje terug naar een treinstation en met de trein terug naar Oakland en terug naar het motel. Een heel andere dagvulling dan de laatste drie weken. Wat een verschil, je zou er bijna een cultuurschok van krijgen. Als ik mag kiezen zou ik liever weer terug naar de parken gaan, maar die tijd is voorbij. Als ik morgen ga fietsen ga ik richting San Francisco parken, en zeker niet naar het centrum.