Dag 16 - Sequoia National Parc

3 juni 2017 - Sequoia National Park, California, Verenigde Staten

Zaterdag 3 juni 2017.

Niks verslapen vanmorgen, om 06.00 uur klaarwakker en om 06.30 vol verwachting in de ontbijtzaal. Nou dat viel vies tegen, sneetjes wit of bruin brood, een broodrooster, wat kuipjes jam (geen boter of ander beleg), koffie/thee, wat kleine appeltjes en sinasappelsap aangemaakt met water. Vooral dat laatste snap ik niet. Dit is het land van de sinasappelen, ik heb kilometers lang sinasappelvelden gezien, waarom moeten ze hierop bezuinigen? Men adverteert met een zwembad, hot-tube, goed werkend wifi overal en een intercontinentaal ontbijt. Blijft weinig van over. Nou goed, het is niet anders, ipv mijn normale eigen ontbijt van wit brood met jam en een slok water heb ik nu dus geroosterd bruinbrood met jam en koffie. In Las Vegas was het wel beter georganiseerd.

Half acht rijd ik weg, vol verwachting voor mijn eerste oerbomendag. Moet nog ongeveer 1,5-2 uur uur rijden om er te komen. In de buurt van mijn slaapplaats zie ik langs de snelweg eerst ontzettend veel Ja-knikkers (heet dat zo? van die op en neer dingen die de grond in gaan, net zoals wij vroeger in Groningen hadden). Daarna kilometers lang velden vol zonnepanelen laag bij de grond en uiteindelijk kilometers lang boomplantages met sinasappelbomen, variërend van velden vol piepkleine plantjes tot groter en ook volgroeid en sinasappel dragend. Onderweg stop ik nog even bij een MacDonalds om de foto’s van gisteren in te laden. Het Wifi in het motel gisteren was ook prut, hier bij MacDonalds gaat het wel snel, kopje koffie erbij en mijn reisblog is weer up-to-date.

Ik passeer een fantastisch mooi groot meer, maar de parkeerplaatsen om daar even te stoppen liggen allemaal aan de linkerkant van de weg en het is best druk, dus ik besluit op de terugweg te stoppen. Toen dacht ik nog dat ik einde van de dag dezelfde weg terug zou moeten nemen, dat bleek niet zo te zijn, dus dat meer heb ik daarna niet meer gezien en helaas geen foto. Als ik ongeveer half elf bij de ingang van het park aankom blijkt dat dit slechts de ingang is en ik moet nog ongeveer 25 miles verder het park in voor ik de auto kwijt kan en eventueel kan gaan wandelen en/of een shuttlebusje nemen. Leek me geen probleem, maar toen bleek dat die 25 miles bestaan uit omhoog en omlaag en omhoog en omlaag en haarspeldbochten, haarspeldbochten en haarspeldbochten met een (terecht) geadviseerde snelheid van 10 miles per uur. Reken maar uit hoe lang je dan doet over 25 miles…..

Uiteindelijk kom ik half twaalf aan op de Parkeerplaats, ben onderweg wel vaak gestopt waar dat veiligheidstechnisch mogelijk was om van het uitzicht te genieten. Dit is echt bos en inderdaad de bomen worden steeds dikker ! Met die slinger-haarspeldbochtenweg de berg opkruipend heb je dus steeds een boswand aan de ene kant en een afgrond met uitzicht op bos aan de andere kant. Jammer dat je als chauffeur ook nog op de weg moet letten en dus niet constant van het uitzicht kunt genieten.

Er wordt gewaarschuwd dat de P’s allemaal vol zijn, niks van aantrekken denk ik bij mezelf en zie dat werkt, er rijdt net iemand weg als ik aankom ! Wel natuurlijk gelijk die plek gemarkeerd in mijn GPS want het stikt hier van de P’s en die bomen lijken allemaal op elkaar en wil wel vanavond de auto terug kunnen vinden.

Dan vertrek ik te voet verder en loop een trail die leidt naar de grootste nog levende boom ter wereld, een sequoia boom genaamd The General German Tree (ruim 83 meter hoog, 11 meter diameter. Wel….. ik denk dat ik een heel boek kan volschrijven over hoe ik het vond. Niet alleen die ene hoogste boom, maar al zijn familie eromheen ook, de ene boom ziet nog krachtiger en majestueuzer uit dan de andere, er is veel informatie over ontstaan, grootte, leeftijd, wat vuur voor ze betekent enz. In dit deel van het park staan vijf van de tien grootste bomen ter wereld. Bomen van 2200 jaar oud, wat voel je je dan nietig met je 65 jaar en 9 maanden…..

Ik heb een geweldige middag gehad en ontzettend veel foto’s gemaakt (ongeveer 120). Begon met volle accu op de I-Phone en einde van de middag was ie leeg (gelukkig kan ik ook foto’s maken met de I-Pad). Bomen, bomen en bomen…… Overigens zag ik geen beren (te toeristisch daar) maar wel veel klein wild dat steeds te snel weg was voordat ik een foto kon maken. Zag een soort marmot (volgens omstanders was dat een marmot, ik had geen idee), formaat grote kat, geelachtig bruin met een dikke pluimstaart. Verder diverse hagedisachtigen (geen idee wat dat precies waren, zien uit als hagedis) en wat muisachtige snelle beestjes en heel veel waarschuwingsborden voor beren :)

Ik zie niet alleen grote bomen, maar ook dennenappels zo groot als mijn voet (en ik heb grote voeten!).

Deze ene middag was voor mij dusdanig mooi dat ik bij wijze van spreken hiermee genoegen zou nemen wat mijn rondreis betreft, de oerbomen waren/zijn de reis (en de financiën) absoluut waard. Nu heb ik al ruim twee mooie weken achter me, maar als dat niet zo zou zijn, was ik met alleen deze middag ook tevreden geweest. Hier kwam ik voor. En morgen wordt dit nog vervolgd, dan ga ik naar Kings Canyon Parc, dat ligt ten noorden van Sequoia Parc, dat gaat als het ware in elkaar over. Daar zijn weer andere mooie bomen, ik verheug me er nu al op.

De reis einde van de middag naar nieuwe motel was als heenreis, langzaam haarspeldbocht na haarspeldbocht enz. Het motel is ok, geen zwembad en andere voorzieningen, maar de kamer is netjes en ziet schoon uit. De koelkast doet het niet, het water loopt eruit als je de deur opent, dus de man die me heeft ingecheckt maar even erbij gehaald. Heeft het ter plekke voor mij gemaakt, moest daarvoor drie keer terug naar kantoor om gereedschap te halen, maar….. de koelkast doet het weer :)

‘s Avonds maak ik nog een wandeling in dit piepkleine dorp (Dinuba) en merk dat ik een bezienswaardigheid ben. Lijkt wel of ik hier in Mexico zit. Had al eerder gemerkt dat al de hele rondreis onderweg (alleen niet in de parken) men meer Spaans dan Engelstalig is, maar hier lijken het zonder uitzondering alleen maar Mexicanen, nou ja die uitzondering ben ik dan. Ik was even naar een supermarktje gelopen, prachtig uitgestalde groenten hebben ze daar, uien zo groot als grapefruits, witte, rode, grote trossen knoflook en uiteraard heel veel soorten pepers en anderszins heet spul. Duidelijk een supermarkt gericht op Mexicaans eten. Ik vergaap me aan de soorten groenten en specerijen en de kleine donkere kinderen vergapen zich aan mij !

Wifi hier in het motel is niet al te best. Ik ga proberen het verslag wel in te laden en de foto’s komen dan wel weer een andere keer. Moet dat nog uitzoeken, lijkt me dat 120 foto’s beetje te veel van het goede is, dus moet ook nog uitzoeken welke ik in het reislog wil stoppen. Daarna lekker slapen en morgen weer vroeg op. Morgen (zondag) ga ik naar het Kings Canyon Park weer vooral bomen kijken en zondagavond terug naar ditzelfde motel.

Foto’s

2 Reacties

  1. Bergman:
    4 juni 2017
    Dag Marianne, en dan denk ik dat ik als ik in mijn bos een boom van 70cm doorsnee omgezaagd heb dat een hele prestatie is. Wat een mooie ervaringen doe jij daar op en wat een mooie beelden die je je leven lang je voor de geest kunt halen. Een "one's in a live time" ervaring.
    De motels zijn dan weliswaar niet altijd even goed maar alles is beter dan in je auto of tent te moeten slapen. Uitgerust aan een nieuwe dag beginnen is wel heel belangrijk.
    Je hebt nog heel wat voor de boeg dus........geniet maar verder. de Bergman
  2. Jo:
    5 juni 2017
    Hopelijk kom je regelmatig Mc Donalds tegen , kunnen we uitgebreide verslagen vAn wat je allemaal meemaakt en beleefd zien en lezen , nu eens iet luisteren naar een andere versie van Route 66 , nu luister ik naar het nummer I'm going to SAN Fransico van Flowerpotman en nu luister ik naar SAN Fransico van Scott Meckenzie , echt van die flowerpower-nummers.zij zingen over een streek waar jij nu doorheen trekt , lijkt me prachtig om daar te reizen , geniet ze !!!!! Jo