Dag 17 - King Canyon Parc

Zondag 4 juni 2017.

Tweede bomendag :) dus al vroeg wakker, wil voor de drukte in het park zijn. Gisteren ben ik via de zuidkant het Sequoia Parc ingereden en aan de noordkant eruit, nu moet ik dezelfde weg terug en aan de noordkant Sequoia Parc erin, dat is tevens de overgang naar zuidkant van het King Canyon Parc. Dus ik weet vooraf dat het een gekronkel en geslalom van heb ik jou daar zal worden en dat rijdt toch lekkerder als je niet in file moet rijden zoals ik het later op de morgen wel verwacht. Dus vroeg uit de veren, even internet gecheckt, maar wifi lag nog te slapen, dus daar kon ik niets mee. Dan maar op pad, de foto’s van gisteren komen later wel.

Omdat ik zo vroeg ben kan ik onderweg ook vaker gemakkelijk stoppen bij mooie uitzichtpunten. Meestal zijn dat soort van parkeerplaatsen voor ongeveer 5 auto’s maar als je later op de dag komt zijn die altijd bezet. Mensen parkeren wel maar kort, dus er komt wel steeds een plekje vrij, maar het probleem is dat je niet op de weg kunt wachten tot dat gebeurt, dus je moet gewoon doorrijden. Soms heb je geluk en rijd er net iemand weg als je aan komt rijden. Vanmorgen kon ik bijna overal waar ik wilde parkeren, dat was de beloning voor het vroeg opstaan.

In het park aangekomen ga ik eerst een wandeling maken naar een soort meertje waar een riviertje op uitkomt. Op diverse plaatsen loop je langs het water, dat loopt wel lekker, gekabbel van het water is een soort marsmuziek, lopen gaat vanzelf. Bovendien is het nog lekker rustig in het park, het is weliswaar zondag, maar nog te vroeg voor de grote mensenmassa’s. Een relaxte plek bij het meertje, er zijn al een aantal families die hier picknicken met hun kinderen en er plonsen al kinderen en volwassenen in het water. Ik had wel mijn bikini meegenomen (je weet maar nooit) maar toch maar niet het water in, rotsen waren nogal glibberig en er waren overal waarschuwingsborden dat je moet uitkijken voor uitglijden. Ik heb natuurlijk mijn wandelschoenen aan en wil niet op blote voeten het water in. Dus geen plonsen voor mij. De kinderen die wel in het water zitten, die waren overigens op een soort van afgeschermd gebiedje.

Dan terug naar het grote bomen gedeelte. Hier staat o.a. de op een na grootste boom genaamd de Grant Tree. De grootste zag ik gisteren al in het Sequoia Park, dit is de nr. twee wereldwijd en deze is net als zijn grotere broertje een boom om U tegen te zeggen. Afgeschermd met een hek en flink wat toeristen erbij, maar nog niet de helft van wat er gistermiddag bij de General Sherman Tree stond.

Het meest imponerende wat ik vandaag zag en beleefde was dat ik door een boom ben gelopen, niet overdwars, maar door de lengte. Er was een sequoia boom omgevallen en in de loop der tijden was die uitgehold (door de natuur, niet door mensenhanden). Nu kun je daar doorheen lopen, zo’n 30 meter lengte schat ik en als je dan je handen omhoog doet raak je nog niet eens de bovenkant van de binnenzijde van de boom. Ontzettend gaaf, heel raar idee dat je als nietig mens midden door zo’n ontzagwekkend grote boom kunt lopen. Ik wist niet dat deze boom er was en dat het er doorheen lopen kon, dus dit was een heel grote fijne extra verrassing voor mij. Ik ben overigens ook een paar keer door een boom gelopen in de dwarsrichting, dus omgevallen bomen op wandelpaden waar ze een stuk uitgehakt hadden zodat je er doorheen/onderdoor kon lopen.

De rest van de middag wat rondgelopen, veel mooie bomen gezien, ook stronken ervan, overblijfsels van toen men eind 19e eeuw de bomen nog omkapte om ze vervolgens in stukken als rariteiten elders in de wereld te verkopen. En net als gisteren van alles zien bewegen naast de wandelpaden, eekhoorntjes, muisjes en weet ik veel wat er allemaal rondscharrelde.

In het visitorcentrum beetje uitgerust en een film van dat gebied gezien. Tevens was souveniertjes voor mezelf gekocht, een waterfles (bespaar op plastic en tevens steun je met de aankoop de parken), een boodschappentas en een mini beer. Al krijg ik geen beer te zien, dan heb ik in ieder geval toch iets beerachtigs vanuit dit berengebied :)

De terugweg naar motel verloopt moeizaam, op mijn navigatiesysteem is de GPS weggevallen en die krijg ik niet meer terug. Mijn geocache GPS geprobeerd, zelfde probleem. Ik moet dus op de meegenomen landkaart rijden en weet dus wel ongeveer waar ik heen moet. Maar deze landkaart geeft alleen de grote wegen aan en de iets grotere steden en niet elk weggetje staat erop. Dinuba (waar ik slaap) is een klein dorp waar je eigenlijk alleen via kleine weggetjes kunt komen. Gisteren heb ik dit ook gereden, dus grofweg weet ik wel waar ik het park moet uitrijden. Maar daarna ??? Dus steeds stoppen en de kaart bestuderen. Kijk, ook hier was het handiger geweest om een bijrijder te hebben :) Maar ik red me alleen ook wel. Het zijn hier in de vallei allemaal sinasappelvelden en rechte wegen die haaks op elkaar staan, alles ziet hetzelfde uit. Net als ik denk dat ik veels te ver ben gereden en ik wil omkeren komt er warempel een tegenligger aan. Tot nu toe heb ik alleen sinasappelvelden gezien en kruisingen, maar geen huizen en geen auto’s. Ik heb er niet over nagedacht maar ben uitgestapt en toen ik zag dat er ook vrouwen in de auto zaten ben ik gaan zwaaien en men stopte. Het waren Indiers en ze spraken gebrekkig Engels. Maar toen ik de plaatsnaam opschreef waar ik heen wilde gebaarde de man dat ik achter hem aan moest rijden, hij ging ook daarnaartoe. De vrouwen knikten ook van ja, achter ons aan rijden, dus dat heb ik toen maar gedaan. Rechtsaf, linksaf, linksaf, rechtsaf, rechtdoor, linksaf enz. Als die man me dat had moeten uitleggen, had ik het nooit kunnen onthouden. Ik zat echt in een giga groot gebied van sinasappelvelden, leek wel een sinasappelboompjes-doolhof. Hij bracht me zelfs tot bij het motel omdat, zoals hij mij bij het afscheid vertelde, ik in de plaats zelf anders weer opnieuw zou verdwalen bij het zoeken naar het motel. Dus dat is ook weer goed afgelopen. Hoop wel dat de GPS morgen weer gewoon werkt…..

In het motel gelijk de wifi gecheckt, zo dood als een pier. Dus maar weer even naar MacDonalds gelopen en daar wat opgezocht voor de dag erna en geprobeerd foto’s in te laden. Maar ook daar was het internet traag, dus ik ben er maar mee gestopt. Lekker terug naar het motel, wat eten, douchen en naar bed.

Morgen (maandag) vertrek ik uit dit motel en ga ik richting Yosemite Parc. Dat lijkt dichtbij maar is toch een paar uur rijden. De bedoeling is opstaan als ik wakker ben, vroeg of laat maakt niet uit, rustig inpakken en opruimen en op mijn gemak erheen. Heb ik nog genoeg tijd ‘s middags dan ook nog even het park in, anders in het hostel blijven en de dag erna pas naar het park.