Dag 3 - Van Los Angeles naar Indio (Joshua Tree Parc)

Zo, dat was het hoofdstuk Los Angeles. Als stedentrip zou ik hier nooit voor kiezen. De meeste hoogtepunten hier zoals Hollywood met zijn filmindustrie en de dure boetieks en restaurants en het uitgaansleven, Beverly Hills met de dure huizen van de beroemde mensen, Venice beach met zijn stranden en surfers en Santa Monica met zijn chique winkels en het vertier op en nabij de Santa Monica Pier, eigenlijk niet iets wat hoog op mijn verlanglijstje stond. Zo heel anders dan bijvoorbeeld New York, hier in LA zie je 90% slanke mensen en meest heel goed gekleed. Natuurlijk ook wat zwervers maar ik heb er nergens last van gehad, ze doen hun ding en vallen je niet lastig. Wat me wel opviel is dat er veel schreeuwers zijn, normaal geklede goed uitziende mensen die hele verhalen schreeuwen tegen niemand in het bijzonder. Dacht eerst dat ze aan de telefoon waren, maar dat was duidelijk niet zo. Ze praten (en dan op zeer luide toon) gewoon tegen niemand. In diezelfde categorie vallen ook de geloofsverkondigers, die praten weliswaar zachtjes maar gebruiken een microfoon en versterkers om Gods woord te verkondigen ……

Raar maar best veel gezien: kleine hondjes in kinderwandelwagentjes. Vaak ook nog met een petje op of anderszins aangekleed. Ik denk dat het asfalt te heet is voor hun tere pootjes.

Natuurlijk heb ik genoten van het Griffith Park, van de kleine winkels en architectuur in de kleine wijken en ja, het was super apart om over de Walk of Fame te lopen en al die sterren in de grond te zien en de straatartiesten en hetzelfde geldt voor het Hollywood sign. En alle andere plekken was toch een beleving om het gezien te hebben. Twee volle dagen hier was genoeg, ik heb ervan geproefd en het was een mooie plek om mijn jetlag weg te werken, geen tijd voor musea maar eigenlijk kom ik voor de parken en de roadtrip, dus musea weer een andere keer.

Zondagmorgen ben ik alweer om 06.00 uur klaar wakker en sta ik op. Rugzak had ik gisteravond al gepakt, dus eigenlijk ben ik klaar om te vertrekken. Maar ik wil het lekkere ontbijt niet missen en bovendien kan ik pas om 10.00 uur mijn auto ophalen, dus geen haast. Ik zoek nog wat info voor onderweg op het internet en net als ik aan bijwerken van mijn reislog wil beginnen merk ik dat de keuken open gaat, reislog moet dus wachten…..

Met de metro weer supergoedkoop terug naar het vliegveld, daar de gratis shuttlebus opgezocht die naar mijn verhuurbedrijf gaat. Mooi precies om 10.00 uur kom ik daar aan. Er zijn maar weinig mensen voor me, dus binnen 20 minuten kan ik wegrijden. Daarvan zijn 10 voor het op mijn beurt wachten en de administratie en 10 voor het uitzoeken hoe zo’n Amerikaanse auto werkt…..Ik heb in het verleden in Nederland ook wel een automaat gehad, dus dacht dat het geen probleem zou zijn. Maar kreeg hem niet van zijn plek ;). Niet getreurd, gewoon de buren die net wilden wegrijden even gevraagd. Simpel, je kan pas starten als je de rem ingedrukt houdt. Wist ik wel, maar ja vergeten he…..

Dan komt een momentje waar ik wel beetje tegenop zag. Ik moet met mijn auto naar het kofferdepot en het is hier in deze wijk een ontzettende wirwar van straatjes met eenrichtingsverkeer en voor je het weet zit je op de Highway of anderszins grote weg waar je niet zo snel afkunt. Ik heb natuurlijk mijn navigatiesysteem maar met de zon erop is die moeilijk afleesbaar en dus heb ik er niet veel aan. Wonder boven wonder lukt het me toch om in een keer (nou ja, twee keer midden op straat moeten draaien) bij het kofferdepot te komen. Geen parkeerplek! Dan maar voor de deur stilstaan. Ben toch binnen 2 minuten terug. Is goedgekomen, wel koffer terug en geen bekeuring.

Dan begint mijn reis, eerst een toestand om de stad uit te komen. Wegen rechts, links, onder en boven mij en weet dan maar welke de juiste is. Ik houd mijn navigatiesysteem maar in de hand en omdat ik niet hoef te schakelen is dat niet zo’n probleem. Ik rijd langs bovengrondse metrostations die ik herken van de afgelopen twee dagen. Daaaaag L.A. ik ga eindelijk het land in…..

Na minstens twee uur of meer beginnen de huizen te verdwijnen en komt er land voor in de plaats. Eerst vlak en daarna komen de heuvels in zicht. Geen Limburgse heuvels, mooi groen enz. maar woestijnachtig golvend landschap. Dan de bergen. Als je zelf moet rijden kun je uiteraard niet zo van het uitzicht genieten als wanneer je gewoon naast de chauffeur zit. Maar wat ik wel meekrijg van het landschap bevalt me goed. Ik zie woestijn en bergen en sneeuw op de toppen, en een lange weg voor me, weinig ander verkeer, ik ben op weg !

Ik kom in de loop van de middag aan bij het motel. Voor aankomst heb ik nog wat geocaches opgezocht, vond het wel erg warm, maar wist toen nog niet hoe warm. Vriendelijke ontvangst en superkamer (koelkast, microwave, airco, waterkoker en alles schoon en fris). Ik merk nu pas hoe heet het eigenlijk is, gelukkig had ik daar in de auto met airco geen last van. Ik check op internet hoe warm het is en zie 43 graden staan…. Huh….. dat lijkt wel fahrenheit??? Nee, dat kan ook niet, maar 43 graden celcius…..???? en het koelt s’nachts af naar 25 Celcius. Ik krijg het er gelijk warm van en besluit pas morgenvroeg naar Joshua Tree Parc te gaan. Dat raadde de receptionist me ook aan, nu is het nog veel te lang heet.

Dus douchen, daarna kleine siesta, daarna nog even met de auto op zoek naar wat te eten. Motel is aan de buitenkant van Indio en ik had niet veel zin om naar het centrum van de stad te rijden dus dan maar iets kopen in een piepklein soort van supermarktje waar ik wat fastfood kon krijgen.Was alsof ik in een film zat, zo’n klein winkeltje met van alles en nog wat waar dan in de film een overval gepleegd wordt. Dit zag ook zo uit, maar dan zonder overval.

Terug in motel bij het uit de auto stappen krijg je gelijk de hitte weer op je kop. Dus lekker plons in het zwembad (water is gewoon warm, niet lauw ofzo maar echt warm, maar toch wel lekker om even in het water te liggen. Daarna nog even heerlijk met een boek (via de e-reader ipad) buiten in de schaduw onder de palmen gezeten en opeens ging mij het licht uit en kon ik nog maar net mijn bed vinden. De lange autoreis, het vroege opstaan, de hitte, alle nieuwe indrukken, ik ben ineens moe. Dus geen reislog bijwerken, dat is voor later…..